Als negentienjarige slungel liftte schrijver Dimitri Verhulst door Engeland. Aangezien een goed voorbereide reis niks memorabels oplevert, vertrok hij zonder wegenkaart. Hij had wel een kaart van Engeland bij, maar dat was niet meer dan bladzijde gescheurd uit een schoolatlas. Londen stond erop. En beneden toonde een kleiner kaartje welke gesteenten er in de ondergrond te vinden waren.

Gaan wij in kunstonderwijs ook zonder wegenkaart op pad met onze leerlingen? De keuze van Dimitri Verhulst spreekt onze kunstenaarsziel wel aan: vertrekken en zien waar we uitkomen. En onderweg het onverwachte vol omarmen.

Vanuit onze leerkrachtkant worden we naar de andere kant getrokken: goed plannen en zo op een efficiënt manier veel dingen ‘zien’. Het maximale rendement uit onze reis halen.

Misschien bestaat ons meesterschap erin om soepel tussen deze twee polen te balanceren.

Een fijn schooljaar toegewenst.