Gitaarleraar Maarten Vandenbemden is de 1000^ste leraar DKO die zich inschreef voor de wekelijkse inspiratie van artistiekecompetenties.blog. Een fantastische gitarist én jonge leraar die vanuit goesting en onderzoek zijn lespraktijk vorm geeft. Symbolischer kan het niet.

Maarten heeft geen standaardtraject voor zijn leerlingen klaar. Veel liever zoekt hij samen met leerlingen naar hun leervraag. Hij laat zich verrassen door wat zij op de academie komen zoeken.

Hij wil de volgende jaren verschillende trajecten voor verschillende profielen van leerlingen ontwikkelen: een traject voor de klassieke concertgitarist, een voor de leerling die via youtube het instrument verkent, of een traject voor de gitarist die vanuit experiment eigen composities wilt maken.

Zoals Maarten zijn er nog vele jonge wolven. Zij brengen frisse ideeën binnen en zijn de toekomst van ons kunstonderwijs. En die toekomst oogt, daarom alleen al, bijzonder mooi.

Deze morgen verzonden we een eerste nieuwsbrief raamleerplan kunstig competent. Op deze manier informeren we directeurs en coördinatoren maandelijks over het raamleerplan. We delen graag de expertise die de afgelopen jaren is opgebouwd. En we gaan in op relevante vragen:

• Hoe stimuleer je leraren om met dit open kader te werken?
• Hoe maken leraren de artistieke competenties zichtbaar in hun klaspraktijk?
• Hoe geef je het academieluik samen vorm?
• Hoe koppel je de competenties van het leerplan aan vakken?
• …

Heeft je academie voor het raamleerplan kunstig competent gekozen en kreeg je academie deze nieuwsbrief nog niet in de mailbox? Mail ons en dan zetten we dat recht: info@raamleerplandko.be.

De academie van Beringen stelt elk jaar een songbook samen. Dit pakket liedjes en begeleidingen vormt het cement tussen verschillende vakken en opties.

In het muzieklab (MCV) worden de liedjes aangeleerd. Instrumentleraren oefenen de variabele begeleidingen in. Klassen compositie maken arrangementen, leerkrachten dans eenvoudige choreo’s en leerkrachten woord zoeken passende teksten.

Songbook heeft fijne effecten:

• leraren ontmoeten elkaar om het materiaal te kiezen en aan te maken;
• leerlingen ervaren via songbook de verschillende vakken meer als een eenheid;
• en ze hebben na enkele jaren een uitgebreid liedrepertoire dat ze graag blijven zingen, ook als ze 12 jaar of ouder zijn.

En dan is er nog een artistiek surplus: zet twee willekeurige klassen en enkele instrumentisten op een podium en een lied uit het songbook wordt ingezet.

Welke kennis moeten we absoluut doorgeven aan volgende generaties? Canvas vroeg het aan filosofe Katleen Gabriels.  Ze bracht een fragment van Herman de Coninck mee om haar punt te maken:

Toen ik ooit lesgaf, poëzie, aan jongens die daar helemaal niet om gevraagd hadden, was de eerste vraag: moeten we dat kennen voor het examen? Nee, voor het leven, zei ik. En de tweede vraag was: waartoe dient dat dan?

Ik vond dat een erg domme vraag, en probeerde kwaadaardig te onthouden wie ze gesteld had. Poëzie dient namelijk nergens toe, en dat is op zich al een verdienste. Deze wereld wordt verpest door zijn utilitarisme, als iets niet meteen winstgevend is, deugt het niet. Dus leve het nutteloze.

Moed en vertrouwen. Dit zijn twee zaken die musicoloog en leraar MCV Lieven van Ael van zijn leerlingen vraagt. Moed om de eigen comfortzone te verlaten en nieuwe artistieke werelden te ontdekken. En vertrouwen in de leraar dat die je veilig en deskundig loodst naar interessant artistiek werk: kijk, hier is iets waarvan ik denk dat het voor jou de moeite waard is om er aandacht aan te besteden.

Vanuit deze afspraken kunnen er boeiende trajecten ontstaan. Met een engagement langs twee kanten: de leraar doet er alles aan om de leerling doelgericht te begeleiden. En de leerling beantwoordt deze inspanning met de intentie om met een open mind te grasduinen in het canon van de kunsten.

Geven en nemen op zijn mooist.

Leerlingen hebben snel een oordeel klaar over een werk dat je hen aanreikt : niet mooi, saai, te klassiek, niet mijn stijl… Een lerares dans heeft een scherpe repliek klaar als ze weer zo’n opmerking hoort: eerst ga je hier hard op studeren en dan bespreken we opnieuw of dit wel/niet jouw ding is.

Ze maakt een stevig punt: eerst leren kennen, erop wroeten en dan pas oordelen.