Rutger Kopland, dichter en psychiater, in De Groene Amsterdammer:

Ik denk dat talent – ook het mijne – iets te maken heeft met het kunnen en durven denken langs onverwachte wegen. Een soort intuïtie, met daarbij de discipline die nodig is om die intuïtie vorm te geven, en de bereidheid alles voortdurend ter discussie te stellen. Op een gegeven moment neem je een beslissing en dan kun je op je bek vallen. Als ik eindelijk een gedicht op papier heb staan en ik laat het mijn vrouw lezen, en zij zegt: ‘nou nee’, dan val ik op mijn bek. Dat is niet leuk, maar wel nodig. Stel je voor dat je die feedback niet zou krijgen, dan zou het toch een mallemolen worden!