Ik stel tijdens presentaties regelmatig vast dat leraren examens en evalueren als synoniemen ervaren: het examen is de evaluatie. Vanuit het nieuwe denken rond evalueren klopt dit niet meer. We willen veelzijdiger naar leerlingen kijken.

Misschien moeten we daarom op zoek naar een andere term? In de vakliteratuur spreekt men van assessment. De vertaling van de Latijnse stam asside laat al ergens vermoeden waar het naartoe gaat: naast iemand gaan zitten.

Kenmerkend voor een assessment is dat het een combinatie is van verschillende methoden, instrumenten en technieken. Je verzamelt een rijk geschakeerd overzicht dat iets zegt over het functioneren van een leerling.

Alleen een examen op het einde van een schooljaar is dus geen assessment. Wat wel? Een gezonde en haalbare mix van een concert, opdrachten, observaties tijdens de les, indrukken van externen die meekijken en misschien zelfs een zelfevaluatie.