De blog bulletproof musician bespreekt een interessant onderzoek. Hoe studeer je een werk sneller in ?
Drie succesvolle strategieën vallen op:
Speel deel – geheel – deel …: isoleer de moeilijke passages en studeer die apart. Maar oefen daarnaast ook het geheel.
Stel een doel: herhaal met een doel. Bepaal bij een herhaling wat je wil bereiken.
Schakel: studeer in een moeilijke passage de eerste noten. Oefen tot je ze in de vingers hebt. Voeg er dan één of meerdere noten aan toe. En schakel zo verder tot de hele passage gekend is.
artistieke competenties 
Een zeer herkenbare strategie, werd “in mijn tijd” in de lerarenopleiding (jaren ’90!) toch ook veel aandacht aan besteed en geeft toch blijk van te werken, niet zomaar om sneller te leren maar ook om diepgaander en blijvender te leren! Des te jammer vond ik het dan ook onlangs (in de week van het artikel “de meubelen redden”) om te moeten meemaken hoe een anders zo extraverte, energetische, wilskrachtige en leergierige volwassen vrouw totaal inklapte omdat ze een pianoproef moest spelen. Ze had een uur voor de proef begeleidingspraktijkles bij mij en ze kon niet begrijpen dat zoiets als “examen achter gesloten deuren” in deze tijd nog mogelijk was. Zo artificieel, met één voor één binnenkomen en je studie en Bach moeten ter keuring voorleggen aan enkele leerkrachten zonder verder publiek. Ze was op van de zenuwen met bibberende handen, anders vol vertrouwen dat nu totaal zoek was. En toen kwam de kat op het koord: de passages die haar stress bezorgden en faalangstig maakten begreep ze gewoonweg niet. Ze wist niet hoe ze die moest oplossen, moest inoefenen. Ik vroeg haar of ze dat al aan haar pianoleerkracht had gevraag; ja, dat had ze, met als antwoord dat ze die passages moest blijven opnieuw proberen, en proberen, … tot het zou lukken. Geen oefenstrategie meegegeven. Opnieuw, “in mijn tijd” werd dit trial-and-error genoemd, toch niet altijd de meest opportune leerstrategie? Haar medeleerling zegt daarop dat dit bij haar instrumentleerkracht helemaal niet het geval is en weidt daarover uit, waarop de eerste antwoordt dat ze indien ze niet kan veranderen van leerkracht, ze zal stoppen met muzieklessen…
Komt tot het punt dat onze opdracht als leraren artistieke vakken is: onze leerlingen leren “leren” in de eerste plaats. Willen we hen opleiden tot -in mijn geval- zelfstandig musicerende mensen of willen we hen 3 partituren per schooljaar door de strot rammen om die tijdig klaar voor een examen af te haspelen als waren ze marionetten? Nog veel werk aan de winkel!
Ik denk dat dit wel zeer basic is ook al is het niet de enige weg om snel en efficiënt een muziekstuk in te studeren.Mieke
Oeioei dat is werkelijk treurig.