Ik keek wel even op toen een innovatieve leraar gitaar bekende dat hij zijn leerlingen ook Sagreras laat spelen. Voor wie de boeken van Sagreras niet kent: ze zijn vergelijkbaar met de taaie studies van Czerny voor piano. De boodschap is duidelijk: ook in een creatieve context is vakmanschap noodzakelijk.

Maar nu wordt het pas echt interessant. Hij laat die werken niet van een klassieke partituur spelen maar maakt er akkoordenschema’s van.

Deze studie 46 ziet er bij hem dan zo uit:

De voordelen van de tweede partituur zijn uitermate interessant:

1. deze vorm oogt rustig en overzichtelijk;
2. de structuur van de studie wordt meer zichtbaar;
3. je kan dit heel snel uit het hoofd spelen;
4. je leert akkoorden spelen;
5. je kan hier verschillende tokkels onder zetten;
6. en er liggen kansen om deze elementaire partituur verder in te vullen: doorgangsnoten, andere bassen onder de akkoorden.

Of hoe een uitgebeende partituur de vakman én de kunstenaar uitdaagt.
Sagreras zou er zeker mee akkoord gaan;-).