Een instrumentleraar vertelt:

Er stonden in mijn klaslokaal opeens vijf reuzegrote spiegels voor repetities van een dansvoorstelling. We vonden die spiegels wel iets. Hier lagen kansen voor ons volgend klasconcert. Samen met de leerlingen ben ik met de spiegels gaan experimenteren: in de ruimte zetten, verplaatsen, omdraaien, neerleggen…

We ontdekten vele interessante kansen:

• toeschouwers konden de speler vanuit verschillende perspectieven zien;
• vanop bepaalde plekken in het publiek was een speler enkel door een spiegel zichtbaar;
• we onderzochten ook of het werkte om de speler achter de spiegels te zetten en de spiegels naar het publiek te richten. Zo keek het publiek naar de reacties van zichzelf. Toeschouwers werden mede-uitvoerders.

Vanuit dit toeval ontstond de voorstelling spiegelbeeld.

Serendipiteit heet dat: de kunst van een ongezochte vondst. Ontdekkingen doen door benieuwd en open het onverwachte te laten binnenkomen. Vele ontdekkingen zijn bij toeval gedaan: Amerika, röntgenstraling, champagne, Post-its en vele doorbraken van Nobelprijswinnaars. De schilder Kandinsky ontdekte de schoonheid van abstracte schilderkunst toen hij gegrepen werd door een raadselachtig, prachtig doek in zijn atelier: een doek van zijn hand dat op zijn zijkant tegen de muur stond.