Op een academie onderzochten leraren welke doelen voor hun lespraktijk belangrijk waren. Een lerares drukte uit dat alle collega’s aan haar tafel het woordje goesting uit de lijst hadden gekozen.

Dat deed wel iets met de mannen in de zaal. Als vijf vrouwelijke collega’s uitdrukken dat ze goesting belangrijk vinden, dan daalt het niveau even tot cafépraat.

Maar daarna volgde al snel de vaststelling dat spelplezier en goesting ontwikkelen diep in het DNA van de academie zit. En deze gedachte had wel kwaliteit.

Goesting is ooit tot mooiste Nederlandstalige woord verkozen. Terecht. Het woord roept fijne dingen op: zin, passie, gedrevenheid, meer willen. Liefde voor het vak.

En we weten het allemaal: als een leerling met stralende ogen aangeeft oh, dit wil ik ook kunnen, dan is het al half gewonnen.