Leraar DKO zijn kunstenaars. Ze zijn gesteld op een zekere autonomie en laten zich niet makkelijk iets opdringen. Met moeten hebben ze het moeilijk.

Van die kunstenaarsattitude kunnen ook andere leraren iets leren: het beroep van leraar is een creatief vak met artistieke trekjes. Een parfum van vrijheid hoort in het klaslokaal te hangen.

Een leraar DKO hoort geen volgzame uitvoerder te zijn. Maar ook geen einzelgänger. Als je ervoor kiest om op een school te werken, dan horen daar dingen bij. En dan moet je je eigen overtuigingen soms opzij zetten en gewoon uitvoeren wat er verwacht wordt.

Zo manoeuvreert een kunstleraar soepel tussen de verwachtingen van de overheid/ academie én de vrijheid die hem in vertrouwen gegeven wordt. Het is mooi om vast te stellen dat vele leraren die evenwichtsoefening prima in de vingers hebben.