Het doel van een evaluatie is communicatie. Dat was het verrassend statement van een lerares woord van de academie van Jette. Zo scherp had ik het zelf nog niet gezien.
Natuurlijk is communicatie een belangrijk middel om de evaluatie over te brengen naar leerlingen en ouders.
Maar deze lerares gaat een stap verder. Met je leerlingen in dialoog gaan, is de kern van een evaluatie: over het proces en product. En in twee richtingen: leerling-leraar en leraar-leerling.
Met relevante vragen: Wat hebben we gezien? Wat ging goed? Waar heb jij/ ik nog werk aan? Hoe kijk je naar je eigen evolutie? Daar samen over nadenken zorgt voor de nodige voeding. Dit is geen tijdverlies. Dit levert een grote winst op: leerwinst.
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik overtuigd ben dat ze helemaal gelijk heeft. Communicatie over het leren is het doel van een evaluatie.
artistieke competenties 
Laat het communiceren nu een zeer grote uitdaging zijn voor vele van mijn collega’s. Hoe doe je dit? Hoe doe je dit zodat je een positief proces kan stimuleren bij een leerling. Dit is zo verschillend van leerling tot leerling. Het is zoals koorddansen: voorzichtig aftasten en veel luisteren. Weten en voelen wat je zegt en niet zegt. Niet met holle voorgebakken zinnetjes maar vanuit je hart. Een kind voelt dat verschil!
Dit is al een uitdaging elke les opnieuw wanneer we de leerling naar huis sturen met een nieuwe opdracht.
Je formuleert dat heel mooi Erna. Ik volg je helemaal. Het blijft op de eerste plaats mensenwerk. Op dat vlak ben ik bijzonder hoopvol: vele leraren DKO zijn fijnbesnaard en voelen intuïtief goed aan wat leerlingen wel, niet nodig hebben.
Hoopvol zeker want er is meer aandacht voor het proces dat we samen met de leerling afleggen en niet alleen voor het product. Maar ik merk als zorgbegeleidster dat het communiceren veel losmaakt en de nodige zelfkennis vraagt van de leraar zelf. Doch de heen en weer weg zoals je die beschrijft is zo boeiend ! Dank voor deze inspiratie weer opnieuw.