Dril

1282605.jpg

Soms krijg ik de vraag of er op de academie nog plaats is voor dril. Mag een leraar nog een drilinstructeur zijn? Kom op, speel, en nog een keer, en nog, nog, nog … Tot de vingers of de mond pijn doen. Of tot de woorden je de keel uit gangen. Tot het perfect is.

We zijn dat blijkbaar kwijtgeraakt. En durven dat ook niet meer vragen aan leerlingen. Terwijl we allen proefondervindelijk weten: het hoort erbij. Training tot het in de vingers zit. Je uren kloppen. De harde noot van het vakmanschap.

Een stevige inspanning leveren en daar achteraf de vruchten van plukken. Het blijft waardevol. Laten we, als de context daarvoor klopt, daar ook niet bang voor zijn. Met gezond verstand.

6 gedachten over “Dril

  1. Beste Eric,…ik ben héél blij dat dit aspect in een “instrument leren bespelen” ook nog eens aan bod komt. Naast al onze inspanningen als leerkracht om alle competenties in onze bijzondere onderwijsvorm te behandelen, wordt dit essentieel punt stiefmoederlijk behandeld : alleen met groot doorzettingsvermogen, veel oefenen op de juiste manier én een sterke wil kan je een instrument leren bespelen. Veel leerlingen én ouders verwachten dat het resultaat alleen van de leraar komt die een toverstokje zou hebben in de les om het plots allemaal te kùnnen. Ik vind dit gebrek aan “werkhouding” een bijzonder hekel punt in een samenleving waar je alles kunt kopen : vandaag besteld, morgen geleverd.
    Beste groet.

    Griet

    • Volledig mee eens. Elk leerproces is herhalen en automatiseren. …’moeite’ doen. Het is blijven zoeken naar de ‘kritische’ uitdagingen. Het is onze taak als opvoeders / leerkrachten om dit elke keer weer uit te leggen en duidelijk te maken en mee te ondersteunen. En in deze samenleving is dit inderdaad een extra uitdaging. Doch, de reacties van vele ouders zijn toch heel positief en velen beseffen dat de manier waarop zij dit proces mee ondersteunen echt wel een ‘duwtje’ kan geven.
      We hebben een prachtig beroep !

    • Volledig akkoord Griet. Zelf probeer ik de rollen in de les zo goed mogelijk te implementeren. Maar het vakmanschap van een instrument leren kan niet zonder drillen en oefenen. Leren doorzetten is een belangrijke waarde in alles wat je in het leven zal meemaken. Als je dit van jongs af aan kan leren aan de hand van een instrument: wat een troef!

  2. Vakmanschap blijft inderdaad een belangrijke pijler in de ontwikkeling van een muzikant. Maar laten we “oefenen” niet enkel beschouwen als “drillen” en “herhalen”. Uit onderzoek blijkt dat heel wat traditionele oefenpraktijken die we dagelijks aan onze leerlingen voorschrijven efficiëntie missen. Dril zonder substantiële progressie werkt weinig motiverend. In dit (digitaal) boek vind je heel wat suggesties voor een kwaliteitsvolle oefenpraktijk.

    Klik om toegang te krijgen tot Netzwerk_MuHo_Williams_UEben_manual_EN.pdf

  3. Deze vraag gaf bij ons onlangs aanleiding tot een boeiende disussie. Mag dat nog? Durven we dit nog? Dril, of intense training kan ook heel motiverend werken. Oefenen tot je iets kan! Je overwint! In een positieve en veilige sfeer is dit een essentieel onderdeel van de opleiding! Dril kan ook in groep en op een speelse manier.
    Michael De Weert
    directeur academie De Kunstbrug

  4. Johan Heldenverhalen gezien in “Alleen Elvis… “? Hij stelde dat het opbrengen van de wil om die dril te doen deel uitmaakt van het talent.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s