In het DKO hebben vele leraren een sterke artistieke persoonlijkheid. Sommige leraren hebben een bijzonder uitgesproken kijk op kunst en kunstonderwijs. Anderen zijn professionele dwarsliggers en nemen hun taak als autonoom denkend kunstenaar strijdvaardig op.

Die eigenzinnigheid is fantastisch. Een parfum van vrijheid hoort bij kunstonderwijs. Het is interessant dat leerlingen met boeiende kunstenaars in contact komen. Dit is een kern (kunst)onderwijs.

Soms schiet die eigenzinnigheid door en heeft de academie of de persoon zelf er last van. De collectieve doelen van een academie vallen dat niet samen met de persoonlijke drijfveren van de leraar. En dan wordt het spannend en ook moeilijk. Want persoonlijke vrijheid houdt op waar ze het collectief doel in de weg staan. Een academie hoort nu eenmaal meer zijn dan een bundeling van privéleraren.

Op een academie is het zoeken naar een evenwicht tussen autonomie en gemeenschappelijke doelgerichtheid.