Onderzoekers hebben creatieprocessen al zo vele malen proberen te pakken. Talloze fasemodellen heb ik in vakliteratuur doorgenomen en ik moet vaststellen dat ik zelden mijn eigen praktijk erin herkende. En zo moeilijk is het niet.

De dagelijkse kunstenaarspraktijk bestaat uit een spel van:

• zich laten inspireren
• kiezen, met vallen en opstaan stappen zetten, werk verrichten, reflecteren, twijfelen, heroriënteren, opnieuw kiezen, nieuwe ervaring opdoen, schrappen en schaven …
• om tenslotte het werk een definitieve vorm te geven.

Tijdens een kunstenaarsopleiding is dit proces vaak nog een ongedefinieerd kluwen. Later krijgen kunstenaars zicht op hun eigen werkwijze, aanpak en op contexten die voor hen werken. `

En op de academie worden leerlingen doorheen dit proces geholpen door kunstenaars die al vele malen zulke trajecten doorlopen hebben.