Op verjaardagsfeestjes zetten we graag het lang-zal-hij-leven-in. Wat ongemakkelijk zingt de rest dan mee. Henkjan Honing, hoogleraar muziekcognitie, verwondert zich in psychologie magazine over die gêne. In andere culturen maakt muziek veel meer deel van het dagelijkse leven. In Oost-Europa en Latijns-Amerika is muziek overal aanwezig.
Wij hebben muziek letterlijk tot iets hogers gemaakt door het op een podium te plaatsen. En die afstand klopt voor Honing niet. Want muziekgevoel zit in de biologische aanleg van de mens.
Een podium creëert ook verwachtingen. Soms te hoge verwachtingen. En dan zijn we er snel bij om kritisch te kijken. Zowel de toeschouwer als de uitvoerder. Zo jammer.
Het is daarom een verademing om de criticus-knop af en toe af te zetten. Wat een bevrijding. Wat een plezier.
100% akkoord. Er moet hard nagedacht worden over hoe deze evolutie verder gaat en waar de rol van musici en muziekonderwijs daarin past. Daar zijn we nog niet aan de nieuwe patatjes naar mijn gevoel…..
Hoi Erik, inhakend hierop: we zijn met studenten en oud-studenten voor het lager onderwijs van Thomas More precies bezig om dat voor elkaar te krijgen. Met een uniek muziekproject: Heel België Zingt, https://muziekenmeer-digitaal.nl/heel-belgie-zingt/