Het tijdschrift Klasse pakt deze week uit met een schitterende kop: evalueren begint nu. De gedachte hierachter? Evalueren is een voortdurend proces van doelen formuleren, observeren, feedback geven en bijsturen. En dat start al in september.
In het project artistieke competenties noemen we dat voedend en voortdurend evalueren. Of nog compacter: evalueren om te leren.
Het thema punten lokt op de sites van Klasse en de kranten vele reacties uit bij ouders, leerlingen en specialisten. Het standpunt van die specialisten is helder: feedback is belangrijker dan punten. Zij baseren zich daarbij op harde onderzoeksresultaten: feedback is de interventie met misschien wel het grootste leereffect. En als je dan toch nog met punten of graden wil werken, maak die dan ondergeschikt aan de feedback.
Beleidsmakers erkennen dat het deeltijds kunstonderwijs op dit moment een trendsetter is op vlak van evalueren: een lange traditie van veel directe feedback in de klas en – recent – een tendens om radicaal voor evaluaties met veel of uitsluitend feedback te kiezen.
Het is klasse van Klasse dat zij die voortrekkersrol van het DKO gezien hebben. In de papieren versie van dit vakblad laten ze een lerares beeld van de academie van Westerlo aan het woord. Hier te lezen.
En wat te verwachten was: de ‘journalisten’ van de Standaard trekken het direct in het belachelijke door boven een anders goed artikel de kop te plaatsen “Moeten leerlingen smileys krijgen in plaats van punten”. De reacties op Twitter zijn dan ook van hetzelfde allooi.