Sinds dit jaar is mijn gitaarklas nog meer een laboratorium voor nieuwe creatiepraktijken. Een avontuurlijke zoektocht hoe je de kunstenaar kan uitdagen.
Schrijf een wals van de donkere wolk. Met deze opdracht stuurde ik leerlingen naar huis. We namen eerst de tijd om de opdracht te verkennen. Wals aha, dat is in 3/4. En uit een luisterfragement leerden we dat chromatisch dalende noten een triest gevoel oproepen.
De resultaten die ik de volgende weken hoorde, waren fantastisch. En na wat sleutelen werd de toon nog meer dissonant en de wolk donkerder.
Waarom dit werkte? De opdracht prikkelde de verbeelding. En enkele parameters stonden vast. Die afbakening maakte het haalbaar en voldoende veilig: wals, een afgesproken toonaard en chromatisch dalende noten…
En heb jij ook zulke parels van opdrachten?
Schitterend Eric ! Is er dan nog tijd over om die kunstenaars in jouw klas wat gitaar te leren spelen?
Natuurlijk. Ook bij dit soort oefeningen zijn ze met hun techniek bezig.
En daarnaast blijft het luik techniek een scherp, eisend onderdeel van de les. Maar ik maak dat ook zo compact en efficiënt mogelijk zodat er ruimte ontstaat voor avontuur.