Toonmomenten van leerlingen zijn ook voor ons als leraar spannende momenten. Soms zijn we door onze betrokkenheid zelfs zenuwachtiger dan onze leerlingen: alsof we zelf examen doen. Maar gelukkig: collega’s en juryleden kijken nu meer opbouwend naar de optredens. En dat voelt beter aan.

Toch worden er ook wel eens kritische opmerkingen gemaakt, die ons als leraar raken. En dan is de vraag hoe we daarmee omgaan.

Zien we die kritiek als een persoonlijke nederlaag of net als een leerrijke ervaring? Ontkennen we de feedback of zet de feedback net aan tot onderzoek van de eigen lespraktijk? Klappen we dicht of stellen we ons open voor dit leermoment? Gaan we achteraf klagen bij collega’s over een jurylid of vragen we tijdens de bespreking wat juist bedoeld wordt?

Het mag duidelijk zijn dat open luisteren de meest productieve houding ìs: feedback ontvangen als een cadeau en onderzoeken wat we ermee kunnen doen.