We wroeten met onze rol als leraar. De relatie tussen meester en leerling is niet altijd even helder en duidelijk. Hoe eisend kunnen/mogen we zijn? Hoe ver reikt onze begripvolle houding?
Ook psychologe Angela Duckworth stelt zich die vraag. Ze ontdekte in verhalen van uitblinkers een duidelijk patroon: hun opvoeders waren én eisend én ondersteunend.
Ook longitudinaal onderzoek in Amerika bevestigt dit. Ongeacht geslacht, etnische afkomst of sociale klasse hadden tieners met warme, respectvolle én eisende ouders betere cijfers op school en minder last van angsten en depressies.
Ondersteunend en veeleisend opvoeden is geen of-ofverhaal. De twee zijn complementair. Want warme ondersteuning richt zich op de mens, een eisende houding op de taak.
artistieke competenties 
Mooie visie!
Jammer dat dit verhaal geen en-en-en-vervolg kent: de omkadering van de leraar-ondersteuner-eiser. Zowat het grootste manco dat ik momenteel ervaar. Het gebrek aan enig respect voor een leraar die op die manier zijn leraarschap vorm geeft, is recht evenredig met de veelvuldige pogingen van administratoren om zijn stoeltje tenminste te ondergraven. Maar laten wij ons als leerkrachten bovenal richten op de leerlingen en hun behoeften om degelijk onderwijs te krijgen.
Dankjewel Eric voor de precisie van de uitdrukking, met het o zo belangrijke onderscheid tussen de mens en de taak. Alleen op die manier kan je goede feedback geven!
Dirk Ooms