Elf jonge acteurs keren met hun collectief Camping Sunset de theaterwetten om: zo weinig mogelijk repeteren en zo veel mogelijk uitproberen op scène. Deze keuze is zeker ook een aanklacht tegen de beperkte middelen in de sector. Vaak wordt er weken hard gerepeteerd en kan je daarna een voorstelling maar drie keer spelen. Moeilijke tijden voor kunstenaars.

Het concept minder repeteren, meer spelen is daarnaast een interessante provocatie en zet aan tot nadenken. Iedereen weet: zelden zijn de premières de beste voorstellingen. En toch is dat net wat we van onze leerlingen verwachten. Het moet er van de eerste keer staan. 

Camping Sunset daagt me uit om dit schooljaar te experimenteren met optreden.   Leerlingen spelen op dezelfde dag bijvoorbeeld hun programma verschillende keren na elkaar. Een kleine groep toeschouwers schuift van de ene naar de andere ruimte. Tussendoor is er tijd om stoom af te blazen en bij te sturen. Vijf keer je programma herhalen en laten groeien: zo wordt optreden ook repeteren. 

En misschien moeten we de vijfde voorstelling dan maar de première noemen. Lekker tegendraads.