Kwaliteitsvol oefenen

Quality Practice – A Musician’s Guide van Susan Williams is een onmisbaar boekje voor iedereen die doelgericht en met plezier wil oefenen. Williams combineert haar jarenlange ervaring als muzikant en pedagoog met recente inzichten uit de psychologie en motorische leerprocessen. Ze toont hoe kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit, en hoe je met focus, variatie en reflectie veel efficiënter vooruitgang boekt. Een inspirerende gids die het oefenen zelf tot een kunst verheft.

Het gratis boekje in pdf-vorm vind je hier.

Herhaling

36175488631_24e1ea7614_o.jpg

Neuro-onderzoek bevestigt wat we intuïtief al weten: we hebben veel herhaling nodig. Motorische vaardigheden vragen voldoende oefentijd voor ze geautomatiseerd zijn. Door veel te oefenen verlopen denkprocessen automatischer en minder bewust. En dit creëert – letterlijk – ruimte in het werkgeheugen om nieuwe zaken te leren.

We durven het soms niet meer te vragen: herhaal tot het erin zit. Maar misschien moeten we de slinger opnieuw in de andere richting doen overslaan. En zonder schroom eisen: nog twintig keer.

Aandachtig worden

De Leuvense pedagoog/ filosoof Jan Masschelein zegt mooie dingen over aandacht.

Aandacht betekent letterlijk er zijn, erbij zijn. Afwezig zijn betekent dat men niet bij de zaak is. Bij de zaak blijven, bij de les blijven is een kwestie van aandachtig worden.

Volgens Masschelein is aandacht een toestand die tot stand kan worden gebracht. School is de tijd en plaats waar we aandachtig worden voor dingen, of nog anders, school vestigt de aandacht op iets. De school of academie (met haar leerkrachten, discipline, regels, routines …) maakt het mogelijk dat een nieuwe generatie aandachtig wordt voor de wereld (van de kunsten).

Aandachtig zijn betekent ontvankelijk zijn. Zich vatbaar en gevoelig opstellen voorbij ingebakken gewoontes, voorbij direct resultaat, ogenblikkelijk gewin en stellig rendement. Voorbij het eigen beproefde perspectief.

Studeren is nooit saai

Violist Floris Willem vertelt hoe hij erin slaagt om instuderen altijd boeiend te houden. 

Ik studeer graag met veel variatie op mijn instrument: de ene keer luister ik naar mijn intonatie, de andere keer naar de melodische lijn, de begeleiding, de harmonie … Of ik focus me op mijn houding. En zo wordt spelen en studeren nooit saai. 

Wat een krachtig en eenvoudig concept.

Hier en nu

maxresdefault.jpg

Fotograaf Stephan Vanfleteren werd 50. In het Fotomuseum in Antwerpen vond een grote overzichtstentoonstelling plaats. In een interview in de Morgen vertelt Vanfleteren wat zijn talent is.

Mijn grootste talent is dat ik het gevoel kan opwekken dat het hier en nu het allerbelangrijkste is. Als ik iemand portretteer, dan is die ene persoon op dat moment de enige die telt. Als ik naar een boom kijk, doe ik dat met diezelfde overtuiging. Dat is mijn geheim.

Je hoopt dat je deze kwaliteit ook aan je leerlingen op de kunstacademie kan meegeven. Met heel je hebben en houden present zijn in het hier en nu. Geconcentreerd zijn op je werk. En alleen maar dat.

Doelbewust trainen

piek-800x445.png

Anders Ericsson en Robert Pool beschrijven in hun boek Piek hoe gewone mensen buitengewoon kunnen presteren. De kern van hun betoog? Altijd maar herhalen heeft weinig effect. Je haalt er hooguit een gemiddeld niveau mee.

Daar tegenover stellen ze het concept van doelbewust trainen. De ingrediënten?

  • duidelijke en bewuste doelen stellen;
  • geconcentreerd oefenen;
  • directe feedback krijgen;
  • de lat steeds hoger leggen.

Het boek ontkracht de talentmythe. Toppresteerders hebben niet uitzonderlijk veel talent. Wat hen wel onderscheidt, is doelgerichte training en hard werken. Dat is het talent waarmee ze het verschil maken.

Natuurlijk erkennen de auteurs de invloed van aangeboren eigenschappen. Met 1m60 zal je geen basketter in de NBA worden. Maar het boek is toch op de eerste plaats een pleidooi voor doelbewuste trainingsprincipes.

Curling

curling.jpg

Ken je curling? Een dikke schijf wordt door een speler over het ijs geschoven. Teamgenoten staan als gekken met borstels het ijs op te poetsen zodat de schijf dichter bij het doel zou landen.

Deze sport is ook een metafoor voor een bepaalde aanpak in onderwijs: het leerpad van leerlingen maken we soms te glad. We borstelen alle hobbels weg.

En dat is geen goede zaak. Betuttelen, verwennen, teveel voor ze doen … het helpt leerlingen niet om verantwoordelijkheid op te nemen en te leren.

Wat hebben we dan wel te doen? Leer leerlingen dat hobbels erbij horen. Geef hen verantwoordelijkheid. Laat ze af en toe (zachtjes) op hun bek gaan.

En wees ook een warme backup als het even te zwaar is.