MY FAVORITE MUSIC IS THE MUSIC I HAVEN’T YET HEARD.
Deze quote van de componist John Cage willen we in grote letters onder de rol onderzoeker zetten. Er valt nog zoveel te ontdekken. Dingen waarvan we het bestaan zelfs niet vermoeden.
Je horizon verruimen start bij leraren die deze quote in hun hart dragen en regelmatig hun eigen ontdekkingen met leerlingen delen. Zo tonen ze hun grenzeloze nieuwsgierigheid en dagen ze leerlingen op een subtiele manier uit om dat ook te doen.
In Made in Europe verdiept Pieter Steinz zich in het culturele DNA van ons continent. De belangrijkste halteplaatsen van de Europese cultuur worden in 100 fris geschreven essays bezocht: de Griekse tragedie, de Vlaamse primitieven, de Matheupassie van Bach, Don Quichote, Guernica, het twaalftoonsysteem, het zwarte vierkant van Malevitsj …
Het boek roept interessante vragen op. Kennen mijn leerlingen (enkele van) deze hoogtepunten? Hoe kan ik hen daarmee laten kennismaken? Is het niet belangrijk om ook de meesterwerken van de andere kunstdomeinen te leren kennen? In hoeverre ben ik zelf al doordrongen van deze meesterwerken? En wat zou ik zelf nog toevoegen aan dit cultureel canon?
Ik heb in elk geval enkele meesterwerken in het boek met stip aangeduid. Met de ambitie om die in deze coronatijden digitaal te (her)ontdekken.
Lian Kroes doet onderzoek in de publieke ruimte. Om voorbijgangers met een andere blik om zich heen te laten kijken, plaatst ze in steden periscopen. De interventie doet je bewust kijken naar een verrassende detail in de omgeving.
In het kunstonderwijs doen we net hetzelfde. We richten voortdurend de aandacht van onze leerlingen op een detail, een nieuw element, iets dat nog niet opgevallen is. Kijk, dit is belangrijk om er aandacht aan te geven.
We hopen dat ze op die uitnodiging ingaan en zo verwonderd geraken.
Vakmanschap bestaat uit harde competenties. Deze competenties vereisen een hoge mate van precisie. Het zijn bekwaamheden die iedere keer zo correct en identiek mogelijk moeten uitgevoerd worden. Er is meestal maar één weg naar het ideale resultaat. Harde competenties moeten lopen als een Zwitsers horloge: betrouwbaar, accuraat, voorspelbaar en automatisch zonder de minste hapering.
De andere rollen vragen eerder zachte competenties. Hier is eerder flexibiliteit nodig. Zachte competenties ontwikkel je door spel. Je verkent je grenzen in veranderlijke situaties door steeds weer nieuwe en lastige hindernissen te leren overwinnen. Een leraar maakt zich dan ook niet druk om foutjes. Het belangrijkste is dat leerlingen durven uitproberen en leren omgaan met andere contexten.
De twee goed onderscheiden, is de boodschap. Harde en zachte competenties vragen elk een eigen aanpak.
artistieke competenties 