Categorie archief: aanpak samenwerken

Tijd voor samen maken

Posted on by
Beantwoorden

Boek 2 uit de reeks Tijd voor maken is klaar en vanaf nu te koop. 

Tijd voor maken, creëren met groepen is een boek over samen musiceren en componeren. Wij gingen hiervoor in zee met Filip Verneert, onderzoeker aan LUCA School of Arts en KU Leuven. Hij doet onderzoek naar de kracht van samen musiceren en zijn inzichten klinken door in de opdrachten. 

Ontdek de wondere wereld van samen maken met behulp van 50 inspirerende creatie-opdrachten voor groepen: 

  • gom elementen weg en maak zo een minder- is-meer-compositie
  • verklank met een pakket bouwstenen de hemel en de hel
  • componeer een soundscape zoals Brian Eno
  • of maak met de ingrediënten die we je aanbieden een wals zoals Dmitri Shostakovich 

Voor dit boek schreef Bert Appermont ook nieuwe open samenspelpartituren en muzikale building blocks die je op elkaar kan stapelen.

Meer weten? time-to-create.art

Boek bestellen kan je hier.

hEAR DROPS

Posted on by
Beantwoorden

Geloof jij ook dat interactie creativiteit kan voeden? 

Musica ontwikkelde een serie toegankelijke beeldverhalen rond klank en muziek. Elk filmpje wil de sensitieve, artistieke wisselwerking tussen kinderen en leerkrachten bevorderen.

Het principe is eenvoudig: kijk samen naar een filmpje, bespreek wat je zag en hoorde, kijk opnieuw, bepaal spelregels en materialen, voer uit en evalueer. Geen uitgestippeld parcours, maar een uitnodiging tot creatief proces. Zoals echte kunstenaars dat ook doen. 

Zo leg je stiekem je artistieke expertise in de weegschaal, met kinderen als volwaardige actoren.

360 graden samen

Posted on by
Beantwoorden

jan-raes-credits-marco-borggreve-kl.jpg

Jan Raes was de toonaangevende directeur van het Koninklijk Concertgebouworkest Amsterdam. In een interview valt op hoeveel belang hij aan samenspel en luisteren hecht.

Samenspel verrijkt. Het leert luisteren naar anderen. In deze desintegrerende tijden is het belangrijk dat kinderen en jongeren leren omgaan met verschillen. Empathie is de stap naar meer wijsheid in het leven.

Ik luister naar mijn orkestleden. Ik heb wekelijks een informeel gesprek met een orkest- en een staflid. Tijdens een gesprek zonder agenda ontdek je briljante ideeën, en niet alleen bij de tafelspringers. Ook de timide mensen krijgen op die manier een kans om hun mening te geven. Uiteraard voeg je daar je eigen visie aan toe, maar je bouwt het beleid wel samen op. Op die manier creëer je een wij-gevoel. Voor een collectief is dat belangrijk: een orkest is meer dan 120 solisten.

En de mooiste:

In een goed orkest luistert iedereen op het podium voortdurend 360 graden naar elkaar.

Feedbackritueel

Posted on by
Beantwoorden

2f1626bec38619c0c0c0e07b5914980c.png

Een leraar beeld van de academie van Beveren heeft een mooi ritueel: op het einde van iedere les, net voor het opruimen, worden alle werken op de tafel gelegd. De leraar en de leerlingen formuleren dan feedback op de voorlopige resultaten.

Een sterk concept. Zeker omwille van het wekelijks ritme. De losse flodder voorbij. En het signaal aan de leerlingen is ook niet mis te verstaan: feedback geven en ontvangen is een wezenlijk bestanddeel van een kunstopleiding.

En als de tijd te krap is? Dan vragen de leerlingen zelf om toch nog even het rondje feedback te mogen doen.

Harde en zachte competenties

Posted on by
2

screensnapshot-11-05-2016-10-29-15.jpg

Vakmanschap bestaat uit harde competenties. Deze competenties vereisen een hoge mate van precisie. Het zijn bekwaamheden die iedere keer zo correct en identiek mogelijk moeten uitgevoerd worden. Er is meestal maar één weg naar het ideale resultaat. Harde competenties moeten lopen als een Zwitsers horloge: betrouwbaar, accuraat, voorspelbaar en automatisch zonder de minste hapering.

De andere rollen vragen eerder zachte competenties. Hier is eerder flexibiliteit nodig. Zachte competenties ontwikkel je door spel. Je verkent je grenzen in veranderlijke situaties door steeds weer nieuwe en lastige hindernissen te leren overwinnen. Een leraar maakt zich dan ook niet druk om foutjes. Het belangrijkste is dat leerlingen durven uitproberen en leren omgaan met andere contexten.

De twee goed onderscheiden, is de boodschap. Harde en zachte competenties vragen elk een eigen aanpak.