Vandaag start ik met online gitaarlessen op de lesuren waarop mijn leerlingen normaal les hebben. Op de uitnodiging die ik vijf weken geleden verstuurde om filmpjes te posten, een online les te vragen, partituren en feedback te vragen, reageerden sommige leerlingen enthousiast. Maar van anderen hoorde ik weinig, van enkelen zelfs niets. Daarom ontstond de noodzaak om een belangrijk ritueel terug op te pakken: een wekelijks vast lesmoment. Met elke leerling ga ik 20 minuten via één platform aan de slag. Een keuze voor eenvoud en regelmaat.

Mijn startvragen heb ik al klaar: En hoe gaat het? Wat heb je de afgelopen tijd gedaan? Want onze leerlingen hebben toch wel wat meegemaakt. Ik ben benieuwd naar hun verhalen en bezorgdheden.

En dan gaan we voorzichtig aan de slag met nieuw materiaal (zoals onze minister vraagt). Voorzichtig, want ook dat hebben we collectief de afgelopen weken geleerd: doordrammen of met een te grote ambitie erin vliegen werkt nu niet. Slimme keuzes maken is het devies.

Horen en zien we elkaar goed? Hoe gaat het? En wat gaan we nu oppakken? Meer moet dat deze week niet zijn.