Creatie maakt sterker

5d1d79f043608edbff0aa0cf77ade5f7.jpg

Een groep samenspel presenteerde zich met twee gezichten. Eerst speelde de groep de partituur nauwkeurig na. Daarna werd er vrij met het materiaal omgegaan. Het verschil tussen de twee delen was frappant: in dat tweede deel was er opeens echte interactie, intensiteit en magie.

Dit en andere impulsen zette veel in gang op een academie. Alle leraren instrument en zang laten hun leerlingen eigen werk brengen: meestal zonder partituur. Compositie, experimentele muziek en literaire creatie zijn belangrijke en sterke vakken op de academie.

Creatie maakt leerlingen sterker, werd het uitgangspunt. Het perspectief van de componist/ auteur/ choreograaf/ kunstenaar leren kennen, verrijkt je ook als uitvoerder. En die creatie start best zo snel mogelijk.

Tijd voor samen maken

Boek 2 uit de reeks Tijd voor maken is klaar en vanaf nu te koop. 

Tijd voor maken, creëren met groepen is een boek over samen musiceren en componeren. Wij gingen hiervoor in zee met Filip Verneert, onderzoeker aan LUCA School of Arts en KU Leuven. Hij doet onderzoek naar de kracht van samen musiceren en zijn inzichten klinken door in de opdrachten. 

Ontdek de wondere wereld van samen maken met behulp van 50 inspirerende creatie-opdrachten voor groepen: 

  • gom elementen weg en maak zo een minder- is-meer-compositie
  • verklank met een pakket bouwstenen de hemel en de hel
  • componeer een soundscape zoals Brian Eno
  • of maak met de ingrediënten die we je aanbieden een wals zoals Dmitri Shostakovich 

Voor dit boek schreef Bert Appermont ook nieuwe open samenspelpartituren en muzikale building blocks die je op elkaar kan stapelen.

Meer weten? time-to-create.art

Boek bestellen kan je hier.

hEAR DROPS

Geloof jij ook dat interactie creativiteit kan voeden? 

Musica ontwikkelde een serie toegankelijke beeldverhalen rond klank en muziek. Elk filmpje wil de sensitieve, artistieke wisselwerking tussen kinderen en leerkrachten bevorderen.

Het principe is eenvoudig: kijk samen naar een filmpje, bespreek wat je zag en hoorde, kijk opnieuw, bepaal spelregels en materialen, voer uit en evalueer. Geen uitgestippeld parcours, maar een uitnodiging tot creatief proces. Zoals echte kunstenaars dat ook doen. 

Zo leg je stiekem je artistieke expertise in de weegschaal, met kinderen als volwaardige actoren.

360 graden samen

jan-raes-credits-marco-borggreve-kl.jpg

Jan Raes was de toonaangevende directeur van het Koninklijk Concertgebouworkest Amsterdam. In een interview valt op hoeveel belang hij aan samenspel en luisteren hecht.

Samenspel verrijkt. Het leert luisteren naar anderen. In deze desintegrerende tijden is het belangrijk dat kinderen en jongeren leren omgaan met verschillen. Empathie is de stap naar meer wijsheid in het leven.

Ik luister naar mijn orkestleden. Ik heb wekelijks een informeel gesprek met een orkest- en een staflid. Tijdens een gesprek zonder agenda ontdek je briljante ideeën, en niet alleen bij de tafelspringers. Ook de timide mensen krijgen op die manier een kans om hun mening te geven. Uiteraard voeg je daar je eigen visie aan toe, maar je bouwt het beleid wel samen op. Op die manier creëer je een wij-gevoel. Voor een collectief is dat belangrijk: een orkest is meer dan 120 solisten.

En de mooiste:

In een goed orkest luistert iedereen op het podium voortdurend 360 graden naar elkaar.

Harde en zachte competenties

screensnapshot-11-05-2016-10-29-15.jpg

Vakmanschap bestaat uit harde competenties. Deze competenties vereisen een hoge mate van precisie. Het zijn bekwaamheden die iedere keer zo correct en identiek mogelijk moeten uitgevoerd worden. Er is meestal maar één weg naar het ideale resultaat. Harde competenties moeten lopen als een Zwitsers horloge: betrouwbaar, accuraat, voorspelbaar en automatisch zonder de minste hapering.

De andere rollen vragen eerder zachte competenties. Hier is eerder flexibiliteit nodig. Zachte competenties ontwikkel je door spel. Je verkent je grenzen in veranderlijke situaties door steeds weer nieuwe en lastige hindernissen te leren overwinnen. Een leraar maakt zich dan ook niet druk om foutjes. Het belangrijkste is dat leerlingen durven uitproberen en leren omgaan met andere contexten.

De twee goed onderscheiden, is de boodschap. Harde en zachte competenties vragen elk een eigen aanpak.